คุณเคยสงสัยหรือไม่ว่าเหตุใดธนาคารระดับสูงสุดจึงมีแนวโน้มที่จะมีนาฬิกาติดไว้กลางแจ้งในอาคาร? เป็นวัฒนธรรมเพียงไม่กี่ชนิดที่เริ่มต้นขึ้นจากที่ไหนสักแห่ง แบบจำลองของความเป็นจริง, หรือมีความหมายที่ลึกซึ้งกว่านั้น? อย่างถูกต้อง, ตอนนี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่ธนาคารและนายธนาคารต่างหลงใหลในนาฬิกา. พิเศษกว่าทุกตัว, นายธนาคารจับกุม: เวลาคือเงินสด.
ในระดับที่เรียบง่าย, มันไม่ยากที่จะรู้ว่าทำไม. เพียงเพื่อประโยชน์ของตัวอย่าง, ลองพิจารณาว่าคุณยืม $1000 จากสถาบันการเงินโดยคิดดอกเบี้ยปีละห้า%. ในหนึ่งปี, คุณจะจ่ายเงินกู้คืน, หนึ่งพันดอลลาร์บวกห้า%, รวมเป็น $1,050. ธนาคารที่ใช้ “เวลา” – 365 วัน, เพื่อสลับเงิน $ พันเป็น $1050.
แนวคิดที่ว่าเวลาคือเงินกำลังจะน้อยที่สุดสำหรับผู้ชายโดยใช้ชื่อของmartín de azpilcueta. นักเศรษฐศาสตร์ชาวสเปนที่อาศัยอยู่ในช่วงทศวรรษ 1500. เขาเป็นหนึ่งในคนกลุ่มแรก ๆ ที่พัฒนาแนวคิดหรือหลักการของเงินที่เลือกและความเชื่อมโยงกับเวลา.
แต่ความคิดที่ว่า “เวลาคือเงินสด” สามารถตรวจสอบย้อนกลับไปได้อย่างน้อยสองร้อยปีก่อนหน้านี้. วันของ Azpilcauta วิถีชีวิตของธนาคารที่โพสต์นาฬิกากลางแจ้งสถาบันของพวกเขาเริ่มต้นในยุคกลางตอนต้น. ร่วมกับมอร์ริสเบอร์แมนนักสังคมวิทยา. หลังจากศตวรรษที่สิบสามนาฬิกาในเมืองอิตาลี “หลง 24 ชั่วโมงของวัน”. เบอร์แมนกล่าวในหนังสือของเขา, “ความลุ่มหลงของเวที”
มันไม่ใช่ชะตากรรมที่รูปแบบใหม่ของการค้าทางเศรษฐกิจเปลี่ยนไปเป็นการเพิ่มขึ้นในศตวรรษที่ 13 และ 14. เบอร์แมนกล่าว, โดยเฉพาะในอิตาลี, ซึ่งรูปแบบใหม่ของการคำนวณทางการเงินจะเข้ามาแทนที่รูปแบบเก่า, โครงสร้างศักดินาที่ร่วน. รูปแบบใหม่ของเศรษฐศาสตร์กลายเป็นจุดเริ่มต้นของระบบการเงินรูปแบบใหม่: ทุนนิยม. ของเส้นทาง, ระบบทุนนิยมแบบหลวม ๆ อย่างแท้จริงที่เราตระหนักดีว่าทุกวันนี้จะไม่แข็งตัวอีกต่อไปจนถึงประมาณทศวรรษที่ 1700. แต่แนวคิดที่ว่าเงินอาจได้รับผลกระทบหรือใช้ประโยชน์จากการผ่านไปของกาลเวลาก็หยุดเดินและเดินเล่นในยุโรปอีกครั้งในศูนย์กลาง.
วันนี้, คนส่วนใหญ่ใช้มันโดยไม่คำนึงถึงสิ่งนั้น “เวลาคือเงิน”. เป็นแนวคิดที่เกิดขึ้นโดยฝังอยู่ในชีวิตประจำวันของเรา. และตั้งลึกลงไปในความคิดของเรา, เราไม่สามารถเชื่อเวลาหรือโลกที่ไม่เป็นเช่นนั้น. อย่างไรก็ตามก่อนหน้านี้กว่าปีพ 1200, พูด, แทบไม่มีใครคิดว่าเวลาเป็นเงิน. นาฬิกากลไกจริงสำหรับมนุษย์ในการศึกษานั้นหายาก. (นาฬิกาแดดและนาฬิกาน้ำผ่านไปอีกครั้งในหลายศตวรรษ, อย่างไรก็ตามมันเป็นเรื่องอื่น ๆ อย่างแท้จริง!). เร็วกว่าการประดิษฐ์นาฬิกาสมัยใหม่, ไม่มีการครอบงำจิตใจเมื่อเวลาผ่านไป.
ปัจจุบันมนุษย์หลายล้านคนได้รับค่านายหน้า “ผ่านชั่วโมง”. ซึ่งขับเคลื่อนแนวคิดในประเทศที่ว่าเวลาคือเงินอย่างแท้จริง. “ถ้าฉันทำงาน 8 ชั่วโมงสำหรับ $10 ตามลำดับกับชั่วโมง, ฉันได้รับ $ แปดสิบ!” และตระหนักถึงความคิดของเวลาในภาษาของเราในหลาย ๆ วิธี. หากมีคนใส่มากกว่า 40 ชั่วโมงตามสัปดาห์, นั่นคือการพิจารณา “เกินเวลาปกติ”. หลังนี้ “ชนิด” ของเวลา, “เวลาเพิ่มเติม,” มักจะเป็นสมบัติพิเศษกว่า “เวลาปกติ”. เนื่องจากตัวละครได้รับค่าใช้จ่ายที่ดีกว่าสำหรับการทำงานหลายชั่วโมง.
เนื่องจากเวลาจริงเป็นเงินสด, องค์กรการค้าของ “การควบคุมเวลาที่มีประสิทธิภาพ” ได้กลายเป็นองค์กรในตัวเอง. คุณสามารถซื้อหนังสือเพื่อใช้เวลาอย่างชาญฉลาดมากขึ้น. เข้าร่วมสัมมนาในการควบคุมเวลา, และวิเคราะห์ “เทคนิค” เพื่อใช้ประโยชน์อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นอย่างช้าๆ. เราทุกคนสนใจที่จะใช้เวลาของเราให้ดีขึ้นเนื่องจากสิ่งนี้มักทำให้เราสามารถสร้างรายได้พิเศษได้.
อยากรู้อยากเห็น, วิธีหนึ่งในการสร้างรายได้พิเศษคือการหลีกหนีจากการทำงานเพื่อรับค่าจ้างตามเวลาที่เคร่งครัด. มนุษย์บางคนไม่ได้รับเงินตลอดชั่วโมง, อย่างไรก็ตามเป็นทางเลือกตลอดปี, ด้วยรายได้ประจำปี. งานเงินเดือนที่ชอบจะได้รับค่าตอบแทนดีกว่างานเงินเดือนรายชั่วโมง. ปัญหาเกี่ยวกับค่าจ้างรายชั่วโมงคือจำนวนชั่วโมงภายในวันนั้นมีมากเท่านั้น. ดังนั้นไม่ว่าคุณต้องการทำงานมากแค่ไหน, ในขณะที่มีข้อ จำกัด.